Διήγημα με ζώα
Στις 21/01/2015 στο πλαίσιο του μαθήματος της νεοελληνικής λογοτεχνίας, η ιδιαίτερα ευέλικτη και «φανταστική» ομάδα μαθητών της Β΄Γυμνασίου διαγωνίστηκαν στη συγγραφή αυθεντικών ιστοριών με πρωταγωνιστές ζώα. Η αφορμή είχε δοθεί από το ευτράπελο διήγημα του Μίλος Ματσόουρεκ « Ο μεταξοσκώληκας » με πρωταγωνιστή το ομώνυμο ζώο. Το αποτέλεσμα ήταν ιδιαίτερα ενθαρρυντικό και απολαυστικό για μία τέτοια διαδικασία που είχε έντονο το χαρακτήρα του συναγωνισμού και της λογοτεχνικής τέρψης. Το διήγημα που κατάφερε μετά κόπων και βασάνων -ανάμεσα στα άλλα αξιόλογα του είδους- να επικρατήσει, ανήκει στη μαθήτρια Πηνελόπη και είναι μία τρυφερή και συνάμα συγκινητική ιστορία ενός σκύλου και του ιδιοκτήτη του.
Ο Γιάννης και ο σκύλος του ο Μαξ έχουν μία σχέση δυνατή που κρατάει περίπου δεκαπέντε χρόνια ,από τότε δηλαδή που ο Γιάννης υιοθέτησε το συμπαθές σκύλο σε ηλικία μόλις οκτώ μηνών σώζοντάς τον από τον ιδιοκτήτη του που τον κακοποιούσε. Κι ο Μαξ όλα αυτά τα χρόνια ανταπέδωσε την αγάπη του αφεντικού του με τον καλύτερο τρόπο. Ήταν πάντα δίπλα του και μάλιστα σε πολύ δύσκολες στιγμές. Ο καιρός πέρασε και έφτασε αυτή η στιγμή για τον Γιάννη που έπρεπε να ανταποδώσει την αφοσίωση στο σκύλο του. Πριν από μερικά χρόνια ο Μαξ αρρώστησε και οι πόνοι του ήταν αφόρητοι από την αρχή. Το σκυλί δεν μπορούσε να κινηθεί με ευκολία, δεν έβρισκε πουθενά ησυχία και το χειρότερο δεν μπορούσε πια να κοιμηθεί. Αν και η θεραπεία ήταν πολύ ακριβή για τον Γιάννη ο οποίος εργαζόταν ως σερβιτόρος σε μία καφετέρια, ο ίδιος αγόρασε με το υστέρημά του όλα τα φάρμακα, προκειμένου να μειωθούν οι πόνοι στα κόκαλα του σκύλου. Όμως , η κατάσταση του Μαξ ολοένα χειροτέρευε. Ο Γιάννης είχε δοκιμάσει τα πάντα, αλλά αποτέλεσμα δεν υπήρχε. Μερικές μέρες μετά, ο Γιάννης πήγε μία βόλτα μαζί με τον Μαξ σε ένα πάρκο το οποίο είχε μία λίμνη. Καθώς λοιπόν κάθονταν στο παγκάκι, ο Μαξ βούτηξε μέσα στη λίμνη. Τότε, ο Γιάννης κατευθείαν έτρεξε να πάει να τον σώσει. Μόλις βρέθηκαν και οι δύο μέσα στη λίμνη, ο Μαξ αποκοιμήθηκε στην αγκαλιά του Γιάννη. Τότε, ο Γιάννης κατάλαβε πως η θερμοκρασία του νερού μειώνει τους πόνους στα κόκαλά του. Και έτσι αποφάσισε να τον πήγαινε κάθε μέρα στη λίμνη και να τον κοιμίζει υπομονετικά μέσα στο νερό, γιατί ήταν ο μόνος τρόπος να κοιμηθεί λίγο χωρίς να πονάει?